MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve kararın, sanığın öncelikle bilinen son adresi olan “Ortatepe Köyü/ Perşembe-ORDU” adresinde tebliğe çıkarılması yerine, doğrudan “MERNİS” adresinde Tebligat Kanunun"un 21/2. maddesine göre tebliğ edilmesi nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu, sanığın öğrenme üzerine yapmış olduğu temyiz başvurusun da bu nedenle süresinde yapıldığı kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-CMK 231/11. maddesi uyarınca, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklerin yerine getirilmemmesi halinde, duruşma açılmasını müteakip, sanığın duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek savunması alındıktan sonra, hükmün açıklanmasına karar verilmesi gözetilmeksizin, duruşma davetiyesinin sanığın öncelikle bilinen son adresi olan “Ortatepe Köyü/ Perşembe-ORDU” adresinde tebliğe çıkarılması yerine, doğrudan “MERNİS” adresinde Tebligat Kanunun"un 21/2. maddesine göre tebliğ edilmesi nedeniyle, tebligatın usulsüz olduğu ve sanığa yöntemine uygun şekilde yeniden duruşma davetiyesi tebliğ edilmeden, yokluğunda duruşmaya devam edilerek, yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Katılanın, sanığın kendisine tehditte bulunduğunu iddia ettiği olayda; dinlenen tanıklardan hiçbirinin iddiayı doğrulamadıklarının anlaşılması karşısında, sanığın mahkumiyetini gerektiren kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu açıklanıp tartışılmadan yetersiz gerekçeyle mahkumiyet hükmü kurulması,
3-Kabule göre de ;
a) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin iptal kararının dikkate alınmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.