Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/6740 Esas 2016/9869 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6740
Karar No: 2016/9869
Karar Tarihi: 19.09.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/6740 Esas 2016/9869 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekinin kilitli olan aracının kapısını zorlayarak hırsızlık suçu işlemiş ve mahkum olmuştur. Mahkeme önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermiş ancak sanık denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemiş ve bu suçtan da mahkum olmuştur. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kesinleşmeden ikinci suçu işlediği için sanığın temyiz nedenleri kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Sanık hakkındaki kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşmüştür.
Kanun Maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 231/6-son cümlesi, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 66/1-e, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2016/6740 E. , 2016/9869 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık için; mahkemenin 02.04.2006 tarihinde işlenen suç için 21.12.2010 tarihinde 5271 sayılı CMK"nın 231/6-son cümlesi hükmü uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği ve bu kararın 29.12.2010 tarihinde kesinleştiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden itibaren ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 19.10.2015 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle 15.03.2016 tarihinde hükmün açıklandığı; böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 29.12.2010 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 15.01.2012 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın müştekinin kilitli olan aracının kapısını zorlayarak gerçekleştirdiği hırsızlık suçundan eylemine uyan, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık asli zamanaşımının, ilk mahkumiyet tarihi olan 09.11.2006 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 19.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.