Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17021 Esas 2020/3411 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17021
Karar No: 2020/3411
Karar Tarihi: 19.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17021 Esas 2020/3411 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, asliye ceza mahkemesinde görülen kasten yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Sanığın suç tarihinde 4 aylık olan oğluna karşı kasten yaralama eylemini gerçekleştirdiği olayda, TCK'nin 86/2. maddesi uyarınca belirlenen cezası artırılırken, TCK'nin 86/3-a maddesi yanında TCK'nin 86/3-b maddesinin de gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten isteme aykırı olarak bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-a ve 86/3-b maddeleri, T.C. Anayasası'nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un 13. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmelik'in 8. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/17021 E. , 2020/3411 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın mağdur ...’a karşı eylemi yönünden; sanığın suç tarihinde 4 aylık olması nedeniyle beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olan oğluna karşı kasten yaralama eylemini gerçekleştirdiği olayda, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi uyarınca belirlenen cezası artırılırken TCK"nin 86/3-a maddesi yanında TCK"nin 86/3-b maddesinin de gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun"un 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmelik"in 8. maddesi gereğince, yaşı küçük mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu vekil ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin zorunlu vekil ücretinin yargılama giderinden sayılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükümden ""mağdur müdafii ücreti 364 TL olmak üzere toplam 366 TL"" ibarelerinin çıkarılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.