6. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/8429 Karar No: 2014/1276 Karar Tarihi: 10.02.2014
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2013/8429 Esas 2014/1276 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Manavgat 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir dava, kira sözleşmesinin tapuya şerh edilmesi istemine ilişkindir. Davacı, kira sözleşmesinin tapuya şerh edilmediğini ve taşınmazın malikinin sürekli değişmesi nedeniyle telafisi mümkün olmayan zararların doğmasının önlenmesinin amaçlandığını belirtmiştir. Ancak davalılar, davanın görevsiz mahkemede açıldığını iddia etmiştir. Mahkeme, görev yönünden davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazları da reddedilmiştir. Ancak, HMK'nın 323/1-ğ bendi hükmüne aykırı olarak vekalet ücreti konusunda yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: HMK'nın 20. maddesi, 331. maddesi (2. fıkrası) ve 323. maddesi (1/ğ bendi); HUMK'nın 428. maddesi.
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira şerhi konması talebine dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, kira sözleşmesinin tapuya şerh edilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, görev yönünden davanın reddine karar verilmiş olup, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili dava dilekçesinde, dava konusu kiralanan taşınmaza ait kira sözleşmesi gereğince kira sözleşmesinin tapuya şerh verilmesi gerekirken şerh verilmediğini, kiralanan taşınmazın malikinin sürekli değişmesi nedeniyle telafisi mümkün olmayan zararların doğmasının önlenmesi amacıyla kira sözleşmesinin tapuya şerh verilmesine karar verilmesini istemiştir.Davalılar G.. Ü.. ve M.. E.. vekilleri ,davanın görevsiz mahkemede açıldığını belirterek görevsizlik kararı verilmesini istemişlerdir. Mahkemece, görev yönünden davanın reddine karar verilmiştir. 1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarına gelince; Hüküm tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6100 Sayılı HMK.nun 20.maddesinde "görevsizlik veya yetkisizlik kararı verilmesi halinde taraflardan birinin bu karar verildiği anda kesin ise bu tarihte, süresi içinde kanun yoluna başvurulmayarak kesinleşmiş ise kararın kesinleştiği tarihte, kanun yoluna başvurulmuşsa başvurunun reddi kararının tebliğ tarihinden itibaren 2 hafta içinde kararı veren mahkemeye başvurarak dava dosyasının görevli ya da yetkili mahkemeye gönderilmesini talep etmesi gerekir. Aksi takdirde bu mahkemece davanın açılmamış sayılmasına karar verilir." Aynı kanunun 331.maddesinin 2.fıkrasında "görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi halinde, yargılama giderlerine bu mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise, talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıyı yargılama giderlerine mahkum eder." hükümlerine yer verilmiştir. Öte yandan, aynı kanunun 323.maddesinin 1/ğ bendi hükmüne göre vekil ile takip edilen davalarda kanun gereği takdir olunacak vekalet ücretinin yargılama giderleri kapsamında olduğu belirtilmiştir. Bu hükümler birlikte değerlendirildiğinde görevsizlik kararı verilmesi durumunda yargılama giderlerinin görevsizlik kararı veren mahkemece değil, dosyanın gönderildiği mahkemece hükme bağlanacağı anlaşılmaktadır. Dava konusu olayda, mahkemece HMK.nın 323/1-ğ bendi hükmüne aykırı olarak vekalet ücreti konusunda yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır. SONUÇ:Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.