Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14999 Esas 2022/5262 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme, sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

I) Sanık ... hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ile defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan bozma öncesinde kurulan hükme yönelik aleyhe temyiz bulunmadığı ve TCK’nin 43. maddesinin uygulanmamasının bozma nedeni yapıldığı, bozmadan sonra kurulan hükümde tayin edilen temel cezanın TCK’nin 43. maddesi uyarınca arttırıldıktan sonra CMUK’un 326/son maddesi gereğince ceza süresinin kazanılmış hak nedeniyle indirilmesi gerektiği gözetilmeden TCK’nin 43. maddesi uygulanmaması ilk hükümdeki kazanılmış hak nedeniyle bozma nedeni yapılmamış ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiillerin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suçların vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından verilen beraat hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 07.02.2012 tarihli ve 2012/3014 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ile defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçlarından kamu davası açılmış ise de; defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçuna ilişkin verilmiş bir mütalaa bulunmadığı, Adana Vergi Dairesi Başkanlığının 01.12.2011 tarihli rapor değerlendirme komisyon mütalaasının 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçuna iştirak suçuna ilişkin olduğu tespit edildiğinden defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan dava şartı yokluğundan düşme kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla beraat hükmü kurulması yasaya aykırı ise de zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğu gözetilerek yapılan incelemede:
Sanık ...’a yüklenen “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ile defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanığın sorgusunun yapıldığı 04.01.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 29.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.