Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/4179 Esas 2018/9865 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında beraat
2- Sanık ... hakkında TCK"nın 155/2, 62, 52/2, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."nin beraatına ilişkin hüküm katılan vekili tarafından; sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hüküm ise, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın yetkilisi olduğu ... Tur. Pet. San. ve Tic. A.Ş"de mikser operatörü olarak çalışan sanık ... ve santral operatörü olarak çalışan sanık ..."ın, iş yerindeki mikser aracının akaryakıt deposundan akaryakıt aldıkları ve şahsi ihtiyaçlarında kullandıkları iddia edilen olayda;
1- Sanık ... hakkında verilen beraat hükmünün incelenmesinde;
Sanık ..."nin inkara yönelik savunmasının aksine,üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesiyle verilen beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun işlendiğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin atılı suçun sübut bulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraata ilişkin hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık, katılan ve tanık beyanları ile dosya kapsamına göre, sanık ..."ın atılı suçu işlediği sabit olmakla, eyleminin TCK"nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; sanık ile işyeri sahibi olan katılan arasında bir hizmet ilişkisinin bulunması ve deposundan akaryakıt aldığı aracın sanığa görevi nedeniyle tevdii ve teslim edilen eşya niteliğinde olması karşısında, eylemin hırsızlık suçunu oluşturacağına yönelik tebliğname düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
5237 sayılı TCK"nın cezaların toplanması kuralına yer vermediği dikkate alınarak, sanık hakkında hükmolunan her bir cezanın diğerinden bağımsız olduğu gözetilmeden hükmolunan adli para cezalarının toplanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan cezaların içtimaına ilişkin “Sanığın sonuç olarak 6.080 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” kısmının tamamen çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.