MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, eski hale getirme, temyiz talebinin reddine

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 gün 2011/274-300, 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında açıkça vurgulandığı üzere temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtay"da olduğu belirtilmiştir.
Somut olayımıza gelince, sanığın yokluğunda verilen karar savunmasının alındığı sırada bildirdiği adrese (aynı zamanda adres kayıt sisteminde kayıtlı olan adres) 27.11.2013 tarihinde Tebligat Yasası"nın 21. maddesine göre tebliğ edildiği, sanık müdafii 15.05.2014 tarihli dilekçesi ile tebligatın usulüz yapıldığını beyan ederek eski hale getirme, infazın durdurulması ve temyiz talebinde bulunduğu, mahkemece 04.06.2014 tarihli ek karar ile gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği belirtilerek taleplerin reddine karar verildiği, sanık müdafiinin 13.06.2014 tarihli dilekçesi ile aynı gerekçelerle bu karara da itiraz ettiği olayda, anılan Ceza Genel Kurul Kararları ışığında ve 5271 sayılı CMK"nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme istemi konusunda karar verme görevi, bu istemle birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay’a ait olduğu gözetilerek, eski hale getirme, infazın durdurulması ve temyiz taleplerinin reddine ilişkin ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 04.06.2014 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğunu kabul edilerek yapılan incelemede,
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 13.03.2012 gün ve 2011/386-2012/99 sayılı kararında açıklandığı üzere, her ne kadar kararda başvurulacak yasa yollarına ilişkin bildirimde, sürenin başlangıcının "tebliğ ve tefhim" şeklinde gösterilmesi nedeniyle bildirimin eksik ve yanıltıcı olduğu, bu durumun eski hale getirme nedeni olarak kabulü ile temyiz başvurusunun süresinde yapıldığı ileri sürülebilirse de, yoklukta verilen hükme ilişkin olarak temyiz süresinin, sanığın bu hükmü usulüne uygun olarak öğrenmesi yani tebliğle işlemeye başlayacağı açık olduğundan, bildirimde ayrıca "tefhim" kelimesine de yer verilmesinin, sanık açısından yasa yolu süresinin tebliğ ile işlemeye başlayacağı gerçeğini değiştirmeyeceğinden ve sanığın yokluğunda verilen hükmün, 7201 sayılı Tebligat Kanun hükümlerine uygun olarak tebliğ edildiği ancak sanığın bir haftalık yasal süre geçtikten sonra temyiz talebinde bulunduğu anlaşıldığından, tebliğnamede tebligatın usulüne uygun yapılmadığı ve temyiz talebinin süresinde olduğuna ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir.
01.11.2013 tarihinde sanığın yokluğunda verilen kararın, savunması alınırken bildirdiği adreste (aynı zamanda adres kayıt sisteminde kayıtlı olan adres) 27.11.2013 tarihinde Tebligat
Yasası"nın 21. maddesine göre tebliğ edildiği, UYAP sorgulamasında sanığın tebliğ tarihinde ceza evi kaydının olmadığı, gerekçeli kararda temyiz yasa yol ve süresinin yöntemine uygun şekilde gösterildiği, ancak sanık müdafiinin, CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 15.05.2014 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık ... müdafiinin dosya içeriğine ve gerekçeye göre, geçerli bir nedene dayanmayan eski hale getirme isteminin ve temyiz talebinin reddine dair kararın tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 19.09.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.