Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/18484 Esas 2014/15065 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/18484
Karar No: 2014/15065
Karar Tarihi: 14.10.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/18484 Esas 2014/15065 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Birleştirilmiş menfi tespit davasında, asıl dava davacılarının M. Dayanıklı Tüketim Malzemeleri ve San.Tic.Ltd.Şti. ve H.. U.. olduğu ve birleşen davaların davacısının ise M. Dayanıklı Tüketim Malzemeleri ve San.Tic.Ltd.Şti olduğu belirtilmiştir. Yerel mahkeme kararında birleşen davaların reddedilip reddedilmediği belirtilmemiş ve gerekçeli kararda davacının davasının (birleşen dosyalar dahil) reddine karar verildiği ifade edilmiştir. Bu durumda, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldığı için kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. HUMK.nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesi gereği bir hüküm kurulması gerektiği ve Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, davacıların temyiz itirazı kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri: HUMK.nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesi.

19. Hukuk Dairesi 2013/18484 E. , 2014/15065 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Bakırköy 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ: 06/06/2013
NUMARASI : 2009/298-2013/272

Taraflar arasındaki birleştirilen menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacılar vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan kimse gelmemiş olduğundan incelemenin evrak üzerinden yapılmasına karar verildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Asıl ve birleşen davaların bulunduğu temyize konu dosyada, asıl dava davacılarının M. Dayanıklı Tüketim Malzemeleri ve San.Tic.Ltd.Şti. ve H.. U.. olduğu; birleşen davaların davacısının ise M. Dayanıklı Tüketim Malzemeleri ve San.Tic.Ltd.Şti olduğu anlaşılamaktadır. Asıl ve birleşen davalar bağımsızlıklarını koruduklarından herbir dava hakkında ayrı ayrı hüküm kurmak gerekir. Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda birleşen davalardan hangisinin reddedildiği belirtilmeksizin "davacının davasının reddine" denildiği halde, gerekçeli kararda "davacının davasının (birleşen dosyalar dahil) reddine" denilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Bu hal, HUMK.nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harçların istek halinde iadesine, 14.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.