Taraflar arasında görülen davada e verilen 04.12.2012 tarih ve 2011/162-2012/234 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalıvekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2003/31545 sayı ve “ ibareli tanımış markaların sahibi olduğunu, davalının, bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere daval’ye başvuruda bulunduğunu, 2009/23719 kod numarasını alan başvurunun, lanı üzerine müvekkili tarafındana itirazda bulunulduğunu, ancak itirazın yerinde görülmeyerek reddedildiğini, bu kararın yeniden incelenmesi talebinin de nihai olarakarafından reddedildiğini, oysa gıda alanında özellikle dondurma ve buzlu mamuller üzerinde belirgin olarak çağrışım yapacak kadar ünlü olan "" markasının davalının şekil" markası ile birlikte pazarda bulunması halinde halkın yanılgıya kapılabileceğini, tüketicilerin davalı ürünlerinin müvekkili şirkete ait olduğunu düşünebileceğini, bu durumun müvekkilinin markalarının ayırt edici niteliğinin azalmasına neden olabileceğini, davalının müvekkilinin markasının itibarından faydalanacağını, bu nedenle davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek 2011-M-2160 sayılı kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davalı başvuru ile davacı markaları arasında işaret bakımından benzerlik bulunmadığını, karıştırılma ihtimalinden de söz edilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının "şekil" ibareli marka başvurusu ile davacının "" markalarının
.../...
-2-



556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzer olduğu, markalar arasında iltibas tehlikesi bulunduğu, davalı başvurusunun emtia listesinin tümünün (29 ve 30. sınıf), davacı markası kapsamındaki mallarla "aynı" veya "aynı tür" olduğu, davacının "markasının 556 sayılı KHK m. 8/4 anlamında ilgili sektörde tanınmış marka olduğu gibi davalı başvurusunun açıkça kötü niyetli bir başvuru olduğu gerekçesiyle 2011-M-2160 sayılı kararının iptaline, 2009/23719 sayılı başvuru işlemleri takip edilmediğinden hükümden düşmüş bulunmakla hükümsüzlük talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı ekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı alınmasına, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.