Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 4465 parsel sayılı taşınmazda bulunan bahçeli ev nitelikli taşınmaza davalının kullanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazda kiracı olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, Tetkik Hakimi   raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü. 
 Dava, elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden;davanın 02.08.2007 tarihinde 10.000.YTL değer gösterilmek suretiyle açıldığı, 29.05.2008 tarihli oturuma davacının gelmediği, davalının ise dilekçedeki değere itiraz ederek taşınmazın harca esas değerinin keşfen saptanmasını istediği, buna ilişkin masrafları karşıladığı ve bu amaçla davayı takip edeceğini bildirdiği, taşınmazın keşfen belirlenen değeri üzerinden 1.485.YTL eksik harcın tamamlanması için 03.07.2008 tarihli oturumda davalıya önel verildiği ve duruşmanın 08.09.2008 gününe bırakıldığı, davacının 13.08.2008 tarihinde mahkemeye ulaşan hakim onaylı dilekçe ile davadan feragat ettiğini bildirdiği, bunun üzerine mahkemece duruşma açılmaksızın evrak üzerinden davanın feragat nedeniyle reddine ilişkin gerekçeli karar oluşturulduğu görülmektedir.
Bilindiği üzere HUMK’nun 176. maddesi uyarınca adli aravermede görülebilecek işler ve davalar tek tek sayılmış olup, eldeki dava bu türlerden sayılamaz.
Öte yandan belli gün ve saate ertelenmiş olan duruşma yanların ortak isteği ve başvurusu ya da davayı takip eden tarafın başvurusu olmaksızın duruşma gününden önce ele alınamaz ve o dosya hakkında işlem yapılamaz.                                      
Hal böyle olunca, anılan kurallar ve ilkeler gözardı edilerek yöntemine uygun duruşma açılmadan ve davalıya harcın tamamlanması konusunda fırsat vermeden adli ara verme sırasında davanın sonuçlandırılması ve gerekçeli karar oluşturulması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın  temyiz edene geri verilmesine, 6.4.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.