Mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/24267 Esas 2012/1274 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/24267
Karar No: 2012/1274
Karar Tarihi: 30.01.2012

Mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/24267 Esas 2012/1274 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde ve adli para cezasının hapsten çevrilen cezayla toplanarak verilmesinde yasaya aykırı bir durum olmadığına karar vermiştir. Ancak, sanık hakkında seçimlik cezalardan adli para cezasının tercih edilmesi halinde alt sınırın 5 gün olacağı ve bu durumda da sanık lehine olacağı göz önünde bulundurulmadığı için hatalı değerlendirme yapılmıştır. Ayrıca, mühür bozma suçunun işlenmesiyle doğmuş maddi bir zarar bulunmadığı ve sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 765 Sayılı TCK'nın 72. maddesi: Adli para cezasının hükmolunan tutarları, hapis cezasına çevrilmiş olsa bile toplanarak verilir.
- 765 Sayılı TCK'nın 80. maddesi: Kimyevi bir maddeye dokunulmasını engelleyen bir mührün bozulması, özel bir kanunla aksine bir hüküm olmadıkça ağır para cezası ile cezalandırılır.
- 5237 Sayılı TCK'nın

2. Ceza Dairesi 2011/24267 E. , 2012/1274 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2010/17208
MAHKEMESİ : Beypazarı Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/10/2009
NUMARASI : 2005/109 (E) ve 2009/574 (K)
SUÇ : Mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükümde 765 Sayılı T.C.K. uygulanarak hükmolunan hapis cezasının 647 Sayılı Kanun’un 4. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesinde ve doğrudan verilen adli para cezası ile hapisten çevrilen adli para cezasının 765 Sayılı T.C.K’nın 72. maddesine göre toplanarak verilmesinde yasaya aykırı bir durum görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamıştır.
Sanığın 15.02.2005 ve 08.03.2005 tarihlerinde iki kez mühür bozduğu iddia edildiği halde, sanık hakkında 765 Sayılı T.C.K.’nın 80. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5237 Sayılı T.C.K.’nın 203. maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçimlik ceza olarak öngörüldüğü, 5560 Sayılı Kanun ile değişik 5237 Sayılı T.C.K.’nın 61/9. maddesinde de "Adli para cezasının seçimlik ceza olarak öngörüldüğü suçlarda bu cezaya ilişkin gün biriminin alt sınırı,o suç tanımındaki hapis cezasının alt sınırından az; üst sınırı da hapis cezasının üst sınırından fazla olamaz" şeklinde yapılan düzenleme karşısında; sanık hakkında bu düzenlemeden önce işlediği suç nedeniyle seçimlik cezalardan adli para cezasının tercih edilmesi halinde alt sınırın 5 gün olacağı ve bu halde de 5237 Sayılı T.C.K.’nın sanık lehine olacağı gözetilmeden hatalı değerlendirme ile 765 Sayılı T.C.K."nın 274/1.maddesinin uygulanması,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan objektif koşullardan birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, mühür bozma suçunun işlenmesiyle doğmuş maddi bir zarar bulunmadığı ve sanığın adli sicil kaydındaki İcra İflas Kanununun 337. maddesi gereğince hükmedilen hafif hapis cezasına ilişkin ilamların engel teşkil etmediği dikkate alınarak sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaate göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, “sanığın kurumun zararlarını karşılamaması yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate gelmediğinden” biçimindeki gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 30.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.