Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrasında davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)Davacının 01.07.2008-24.11.2012 tarihleri arasında davalı işverene ait işyerinde çalıştığına ilişkin diğer tespitlerinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, davacının imzasını içeren personel devam çizelgelerine (eksik gün neden formuna) göre, davacının 2012 yılı 11. ayda 1 gün çalıştığı, oysa 29.09.2014 havale tarihli bilirkişi raporunda hatalı olarak, 2012/11. ayda 24.11.2012 tarihine kadar 24 gün çalıştığı, kuruma 1 gün bildirildiği ve dolayısı ile 23 gün eksik bildirim olduğu varsayılarak, neticeten davacının 746 gün çalıştığı, bu sürelerden 454 günün kuruma bildirildiği, 292 günün eksik bildirildiği şeklinde görüş bildirilmiş ve Mahkemece, rapordaki bu hata da fark edilerek, davacının dava konusu dönemde 269 gün daha çalıştığı ve bu sürenin Kuruma bildirilmediği belirtilmiş olup, Kuruma bildirilen 454 günlük süre de eklendiğinde, çalışılan toplam sürenin “723” gün olarak kabulü gerekirken, hükümde, hatalı şekilde “746” gün olarak yazılmış olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi gözetilerek, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan “746” rakamının silinerek yerine “723” rakamının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.