Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/10168 Esas 2014/15026 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş, ancak Mahkemece 11.04.2014 tarihli ek kararla davacı tarafın HUMK/427 maddesine göre dava değerinin temyiz edilebilme değeri altında kalması nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş, bu kararda davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı, davalının bir bonoya dayalı olarak kendisi hakkında icra takibi başlattığını, ancak kendisinin bonoya ilişkin borcu takipten önce davalı şirket yetkilisine ödediğini belirterek söz konusu icra takibi nedeniyle davalıya borcunun olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının iddiasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemenin 11/04/2014 tarihli ek kararıyla, dava değerinin temyiz sınırının altında olduğu gerekçesiyle davacının temyiz isteminin reddine karar verilmiş, ek karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-4 maddede öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 1.890,00 TL"dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.600,00 TL olması nedeniyle 03/02/2014 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenle davacının temyiz talebinin reddine ilişkin 11/04/2014 tarihli ek kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle 11/04/2014 tarihli ek kararın ONANMASINA, fazla yatırılan onama harcının istek halinde davacıya iadesine, 13.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.