Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/20935 Esas 2022/4290 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi


Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarihli 2018/66 esas ve 2019/27 sayılı kararı
2-İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii ve malen sorumlular vekilleri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde:
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık müdafiinin dilekçesinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1-) Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca 24 eşit taksitte tahsiline karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2-) Hükümden önce 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1-) Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına “... tamamının tahsiline,” ibaresinden sonra gelmek üzere “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi,
2-) TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
Suretiyle hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK CMK'nın 303. maddesi uyarınca TEMYİZ İSTEĞİNİN ESASTAN REDDİNE,
B- Malen sorumlular vekillerinin temyizi üzerine 26 B 313-10 plakalı aracın müsaderesine ilişkin temyiz incelemesinde:
26 B 313-10 plakalı çekicinin 18.12.2016'da vekaletname ile kullanma hakkının ... verildiği, ... da 10.04.2018'de vekaletname ile sanık ... verdiği, suç tarihinde araç üzerinde elbirliği mülkiyeti ile araca malik olan kişilerin elkonulan aracın suçta kullanılacağına dair bilgisi olduğunun tespit edilmemesi karşısında, olayda iyi niyetli üçüncü kişi konumunda bulunduklarının kabulüyle araçta uyuşturucu taşımak için yapılmış gizli bölüme rastlanmaması, aracın bu amaçla özel olarak tahsis edilmemesi, müsaderenin daha ağır sonuçlar doğuracağı ve hakkaniyete aykırı olduğu anlaşıldığından aracın iadesi yerine, müsaderesine karar verilmesi,
Kanun'a aykırı, malen sorumlular vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine,
05.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.