Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/5398 Esas 2015/9180 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2015/33609- Kanun Yararına Bozma

Kasten yaralama suçundan sanık H.. A.."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 29, ve 62. maddeleri uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl süre ile denetime tâbi tutulmasına, bu süre içerisinde 30 adet ağaç dikme ve bir yıl süreyle bu ağaçların bakımının sanık tarafından yerine getirilmesi yükümlülüğüne tabi tutulmasına dair Anamur Asliye Ceza Mahkemesinin 05/12/2012 tarihli ve 2012/575 esas, 2012/1413 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 20.01.2015 tarih ve 2015/1661 – 4400 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 04.02.2015 tarih ve 2015/33609 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.

Mezkur ihbarnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/8. maddesinin alt bentlerinde denetimli serbestlik tedbiri olarak sanıklara yüklenecek yükümlülükler;
a) Bir meslek veya sanat sahibi olmaması halinde, meslek veya sanat sahibi olmasını sağlamak amacıyla bir eğitim programına devam etmesine,
b) Bir meslek veya sanat sahibi olması halinde, bir kamu kurumunda veya özel olarak aynı meslek veya sanatı icra eden bir başkasının gözetimi altında ücret karşılığında çalıştırılmasına,
c) Belli yerlere gitmekten yasaklanmasına, belli yerlere devam etmek hususunda yükümlü kılınmasına ya da takdir edilecek başka yükümlülüğü yerine getirmesine,
Şeklinde belirlenmiş olup, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09/06/2009 tarihli ve 2009/5644 esas, 2009/13118 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, bunların dışında Cumhuriyet Savcısının infaz yetkisini kısıtlayacak ve sanığa mali külfet getirecek şekilde 30 adet ağaç dikme ve bir yıl süreyle bu ağaçların bakımının sanık tarafından yerine getirilmesi hususunda yükümlülük belirlenmesinin mümkün bulunmadığı, sanık hakkında yükümlülük belirlenirken kanun koyucunun amacına uygun, akla ve mantığa muhalif olmayan tarafları tatmin edici, denetime elverişli bir yükümlülüğe hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Anamur Asliye Ceza Mahkemesinin 05/12/2012 tarihli ve 2012/575 esas, 2012/1413 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/3 maddesi uyarınca yasa yararına BOZULMASINA, CMK"nin 309/4-a maddesi uyarınca müteakip işlemlerin mahkemesince YERİNE GETİRİLMESİNE, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.