MAHKEMESİ : AKŞEHİR 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2013/3-2013/273

Taraflar arasında görülen yardım nafakasının artırımı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde, müvekkili olan davacının davalının oğlu olduğunu, davacının Kıbrıs"da üniversite öğrencisi olduğunu, bu nedenle çeşitli giderleri olduğunu ileri sürerek, daha önce Akşehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/770-2011/334 E.K. sayılı ilamı ile davacı lehine hükmedilen 100 TL nafakanın 400 TL"ye artırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde, davacının Girne American Üniversitesinde öğrenci olduğu, davacının 24 yaşında olduğu, part-time çalışma imkanının bulunduğu, davacının annesinin SGK" dan emekli olduğu, oturdukları evin kendilerine ait olduğu, davalının ise, Emekli öğretmen olduğunu, emekli maaşı dışında bir gelirinin olmadığını, ayrıca davalının eşi ve iki çocuğu olduğu, eşinin çalışmadığını, davalının diğer çocuklarının öğrenci olduğunu, davalının kirada kaldığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ""...davacının işbu davayı açarken 24 yaşında olması, bu yaşlarda davacının akranlarının çoğunun üniversiteyi bitirme yaşında oluşu, davacının üniversite değişikliği yaparak tekrar babasından daha önce almakta olduğu yardım nafakasının arttırılması talebinde bulunuşunun davacının mevcut yaşı, çalışmasına engel bir halinin dosya kapsamı itibariyle iddia edilmeyişi ve bu hususta dosyada delil bulunmaması dikkate alınarak davacı tarafın yukarıda belirtildiği gibi ilk yardım nafakasının bağlandığı tarihte okuduğu üniversiteyi değiştirmesi, mevcut yaşı dikkate alınarak, akranlarının ortalama üniversite hayatını bitirme yaşı dikkate alındığında, ayrıca davalının yeniden evlenip öğrenci olan iki çocuğuna bakmak zorunluluğun bulunması yan yana incelendiğinde davacı tarafın davasında haksız olduğu kanaatine varılarak..."" gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davacı lehine daha evvel hükmedilen yardım nafakasının artırılması istemine ilişkindir.
Mahkemece taraflar hakkında yaptırılan sosyal ve ekonomik durum araştırmasında; davalının emekli öğretmen olduğu, aylık 1.450 TL emekli maaşı olduğu, kız kardeşine ait evde eşi ve iki çocuğu ile birlikte oturduğu, çocuklarının öğrenci olduğu, davacının ise Kıbrıs"da öğrenci olduğu, gelirinin olmadığı, annesinin SSK emeklisi olduğu ve 900 TL geliri olduğu görülmüştür.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının 20.09.2012 tarihinde Girne American Üniversitesi Uluslararası ilişkiler bölümüne %100 burslu olarak kayıt olduğu ve 2017 yılında mezun olmasının beklendiği anlaşılmaktadır.
Tarafların nüfus kayıtlarının incelenmesinden, davacının davalının oğlu olup, 13.11.1989 doğumlu olduğu, davalının ise 08.03.1996 yılında yeniden evlendiği ve bu evliliğinden 1997 ve 2005 doğumlu iki çocuğunun daha olduğu görülmüştür.
Akşehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25.05.2011 tarihinde kesinleşen 2010/770 E. 2011/334 K. sayılı ilamı ile davacı lehine aylık 100 TL yardım nafakasına hükmedilmiştir.
TMK.nun 328/1.maddesi hükmü gereğince “Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder.” Aynı yasanın 2.fıkrasında ise, “Çocuk ergin olduğu halde eğitimi devam ediyorsa, ana ve baba durum ve koşullara göre kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere, eğitim sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdürler.” hükmü mevcut bulunmaktadır.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 364.maddesine göre; "Herkes, yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan üstsoyu ve altsoyu ile kardeşlerine nafaka vermekle yükümlüdür."
Aynı Kanunun 365/2.maddesinde de; "Dava, davacının geçinmesi için gerekli ve karşı tarafın mali gücüne uygun bir yardım isteminden ibarettir." düzenlemesi yer almıştır.
Hukuk Genel Kurulunun 7.10.1998 gün ve 1998/656-688 sayılı ilamında da "...yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların..." yoksul kabul edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Yardım nafakasına karar verilebilmesi için nafaka isteyenin yardım edilmemesi halinde yoksulluğa düşeceğinin anlaşılması gerekmektedir. Yoksulluğa düşme terimi açıkça çok sıkıntılı bir durumu ve ağır ekonomik koşulları ifade eder. Hükmedilecek yardım nafakasının miktarı yalnızca söz konusu sıkıntılı durumu önlemelidir. Yoksa, yardım nafakası yoluyla nafaka isteyenin geçiminin ve her türlü gereksinmelerinin sağlanması veya bir zenginleşme aracı olarak kullanılması söz konusu değildir
Okumakta olan kişi kendi emek ve geliriyle yaşamını sürdürmekten yoksun ise, ana babasından öğrenimini tamamlayıncaya kadar yardım nafakası isteyebilir. Ne var ki, bunu vermekle yükümlü tutulacak kişilerin geçim sıkıntısına düşürülmemesi asıldır.
Somut olayda, mahkemece; yukarıda anılan hükümler uyarınca, davacının eğitimine devam etmekte olduğu da gözönüne alınarak, nafaka yükümlüsü davalının gelir durumu dikkate alınmalı ve davalıyı ödemede zorlamayacak ve zarurete düşürmeyecek şekilde TMK"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de gözetilerek, davacı lehine daha evvel hükmedilen yardım nafakasının, bir miktar artırılması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde istemin tümüyle reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.