MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Karaman 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 18.01.2019 tarih ve 2015/536-2019/19 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin TPMK nezdinde 2010/02809 ve 2011/02883 no"lu çoklu endüstriyel tasarım tescillerine sahip olduğunu, 2009/02809 5.1 ve 6.1 no"lu endüstriyel tasarım tescil kaydındaki ürün tasarımını yine tescilli 2007/35839 no"lu "DECENT" markası ile 2011/02883 4.1 ve 11.1 no"lu ambalaj kutu tasarım tescillerine dayanarak satış ve pazarlama yaptığını, davalının müvekkili adına 2010/02809 ve 2011/02883 no"lu tescilli ambalaj kutularında görselleri bulunan çoklu ürün tasarımının aynısını yaparak "SCHOCO BİSCO" markası ile ambalajlayıp kutulayarak, ambalaj ve kutu üzerinde de müvekkilinin tescilli tasarım ürün görselini kullanarak endüstriyel tasarım tescillerini taklit ettiğini, müvekkilinin tasarımları ile iltibas yarattığını ve tecavüze neden olduğunu, TPMK nezdinde de 2012/06928 no ile tescil başvurusunda bulunduğunu ileri sürerek, tecavüzün tespiti, önlenmesi, ref"i, iltibas ve tecavüz oluşturan ürün görsel ve tasarımı için 2012/06928 no ile yapılan başvurunun tescili halinde hükümsüzlüğü ile davalının fiillerinin önlenmesi yönünde tedbir kararı verilmesi ve hükmün ilanını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı tasarımı ile müvekkilinin tasarımının aynı olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davaya konu ürünlerin bisküvülere ait dış jelâtin ambalajı oldukları, her iki ürünün de benzer tasarım diline sahip ürün oldukları, dış kutu görselleri ve jelâtin ambalaj malzemelerinin görünümü algılanış biçimi itibariyle benzer olup, genel algıyı etkileyen burgulu bisküvi görüntüsünün ve bisküvi-krema renklerinin ve fon görüntüsünün çok benzer göründüğü, jelâtin ambalaj ve dış kutuların dış fon renklerinin, markalarının farklı olduğu, ancak üzerinde bulunan ürün görselinin (dışı burgulu-içi dolgulu bisküvi) kompozisyon olarak çok benzer olduğu, davacı tarafa ait tescilli bisküvi ve bisküvi kutusu tasarımları ile davalı tarafın üretimi SHOCO BİSCO markalı ürünün aynı burgulu görüntüyle üretildiği, oysa davalı tasarımı için sonsuz seçenek olasılığı olduğu, ürünlerin aynı müşteri kitlesine hitap ettiği ve aynı mekânlarda satılabilecek ürünler oldukları ve bilgilenmiş kullanıcı gözüyle de ürünler arasında iltibas ve haksız rekabet yaratabileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, davalının, aynı zamanda ret ile sonuçlanan TPMK nezdindeki 2012/06928 numaralı tasarım başvurusuna da konu ettiği ve SCHOCO BİSCO markası ile sattığı bisküvi ürünü ile bu ürünün görselinin üzerinde bulunduğu kutu ve ambalajların, davacı adına tescilli 2010/02809 ve 2011/02883 numaralı tasarımlarına konu olup DECENT Markası ile satışa arz edilen bisküvi ürünü ve ürün görselinin bulunduğu kutu ve ambalajlara belirgin bir biçimde benzer olduğunun, davacının mezkur tasarımlarına tecavüz oluşturduğunun tespitine, tecavüz eden fiillerinin durdurulmasına, sonuçlarının ortadan kaldırılmasına, 554 Sayılı KHK"nın 59. maddesi uyarınca hüküm özünün ilanına, ilan için kararın kesinleşmesinden itibaren 3 ay içerisinde başvurulması halinde karar icabının ifasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.