Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10183 Esas 2021/1517 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanık sürücünün sevk ve idaresindeki minibüs ile gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu, iki yönlü virajlı caddede seyir halindeyken olay mahalline geldiğinde, yoldaki çukurdan kaçmak için sol tarafa geçerek tekrar sağ şeride geçmek istediği sırada aracının sol ön tampon kısımları ile karşı istikametten seyir halinde olan katılan sürücünün idaresindeki otomobilin sağ ön kısımlarının çarpışması sonucu, sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyet kararının hukuka aykırı olduğuna, katılanların zararı olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün dördüncü paragrafı çıkarılarak yerine “Sanık hakkında verilen 1 yıl hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 365 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve durumu ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 7300 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.02.2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.