Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/4327 Esas 2017/10897 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili ve katılma yolu ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı şirkete trafik sigortalı olan aracı kullanan davacıların desteğinin yaşanan tek taraflı trafik kazasında vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıya başvuru tarihi olan 10.05.2013 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş; iken maddi tazminat talebini arttırmıştır.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kabulü ile 1.000,00 TL nin davalı ... şirketine başvuru tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, 102.846,00 TL nin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte olmak üzere toplam 103.846,00 TL nin davalıdan alınarak davacılara verilmesine, cenaze ve defin giderlerinin tazmini için açmış oldukları davanın vazgeçme nedeni ile reddine
karar verilmiş; hüküm davalı vekili ve katılma yolu ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma davasına ilişkindir. Mahkemece ıslah edilen kısma, ıslah tarihinden itibaren faiz hükmedilmiştir. Davacılar vekili, fazlaya ilişkin tüm hakları saklı tutarak dava açmış olup alacağın saklı tutulan ve ıslah ile arttırılan kısmının temerrüt tarihi de aynı tarihtir. Ancak, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.’nun 438/7 nci maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 1 nolu bendinin çıkarılarak yerine " davanın kabulü ile 103.846,00 TL "nin 10.05.2013 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine " ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu hali ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 5.320,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 23.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.