17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5861 Karar No: 2016/9757 Karar Tarihi: 30.06.2016
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/5861 Esas 2016/9757 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetinin hırsızlık suçundan aldığı 2 yıl hapis cezası gözetilmemiştir. Bu nedenle, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarına ilişkin hükümler onanmıştır. Ancak, sanığa hırsızlık suçundan verilen cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması nedeniyle zorunlu müdafii atanması gerektiği göz önünde bulundurulmadığından, bu hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3. maddesi ve 5320 sayılı Ceza İnfaz Kanunu'nun 8/1. maddesi ile 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 325. maddesi.
17. Ceza Dairesi 2016/5861 E. , 2016/9757 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: 1)Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde en ağırı olan Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 04.03.2007 gün ve 2007/456 Esas, 2008/255 sayılı kararına konu olan hırsızlık suçundan hükmedilen 2 yıl hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 2)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Sanığa yüklenen TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla hapis cezasını gerektirmesi karşısında, 5271 sayılı CMK 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 CMUK’nun 325. maddesi uyarınca bozmanın hükmü temyiz etmeyen sanık ..."na bu sanıkla ilgili olarak SİRAYETİNE, 30/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.