Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/3444 Esas 2020/6833 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 17/06/2011 tarihinde ... plaka sayılı aracın, davacı müvekkilinin karşıdan karşıya geçmeye çalışan eşine çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 3.500,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihi olan 17/06/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılama sırasında talebini 29.042,06 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, müvekkili tarafından davacıya kusur indirimi ile 3.829,00 TL ödeme yapılarak ibraname alınmış olduğunu, kaza tarihinden itibaren faiz talep edilemeyeceğini, müvekkilinin temerrüde düşmediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucunda yerel mahkemece verilen, davanın kabulüne dair karar, davalı vekilinin temyiz başvurusu sonucunda Dairemizin 29.11.2016 tarih ve 2014/14395 E., 2016/10994 K. Sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece uyulan bozma ilamı, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulü ile 11.068,22 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren
işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Somut olayda, davacının nüfus kayıt tablosunun incelnemesinde; eşi öldükten sonra 04.07.2012 tarihinde evlendiği, yeniden evlenen davacı eşin destek ihtiyacı evlendiği gün sona ereceğinden, destekten yoksun kalma tazminatının davacının yeniden evlendiği güne kadar hesaplanması gerekirken tazminat esaslarına uygun olmayan bilirkişi raporunun hükme esas alınarak yazılı olduğu biçimde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 11/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.