Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18744 Esas 2020/3389 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18744
Karar No: 2020/3389
Karar Tarihi: 19.02.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18744 Esas 2020/3389 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Temyiz isteminin incelenmesinde, adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğu için temyiz talebinin reddedildiği ifade ediliyor. Yaralama suçuna ilişkin olarak, tarafların farklı anlatımlarında bulunması ve sanığın mağduru yaraladığının anlaşılması sebebiyle sanık hakkında TCK'nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapıldığı ve mağdurdan kaynaklanan hareketlerin haksızlık içeriği dikkate alınarak makul oranda bir indirim yapılmadığı belirtiliyor. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal etmesinin infaz aşamasında dikkate alınabileceği ifade ediliyor. 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi ile değişiklik yapılan hükümleri ve CMUK'un 317. maddesiyle ilgili açıklamalar kararda yer almıyor.

3. Ceza Dairesi 2019/18744 E. , 2020/3389 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkeme verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında mağdur ...’a hakaret eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hüküm kesin nitelikte bulunduğundan temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2)Sanık hakkında mağdur ...’ı yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmiş olması infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Olayına başlangıcına dair tarafların farklı anlatımlarda bulunması, sanık hakkında düzenlenen raporda darp cebir izi bulunmadığının belirtilmesi, olayın tanığı ...’ın “sanık ile mağdurun karşılıklı küfürleştiğini, mağdurun kül tablası fırlattığını” beyan etmesi ve sanığın mağduru sırtından böbrekte kesiye neden olacak şekilde yaraladığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapılırken, mağdurdan kaynaklanan hareketlerin haksızlık içeriği dikkate alınıp makul oranda indirim yapılması yerine (2/5) oranında indirim yapılarak sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafinin temyiz talebinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 19.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.