Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/14271 Esas 2012/1170 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2008/175119
MAHKEMESİ : Espiye Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/04/2008
NUMARASI : 2005/18 (E) ve 2008/71 (K)
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümden önce 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 122. maddesi ile 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkındaki Kanun’un yürürlükten kaldırılmış olması ve aynı Kanun’un “Adli Para Cezalarının İnfazı” başlıklı 106. maddesinde, süresinde ödenmeyen para cezalarına ilişkin herhangi bir gecikme zammının öngörülmemiş olması karşısında tebliğnamedeki (2) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5237 Sayılı TCK.nun 7.ve 5252 Sayılı Kanunun 9.maddeleri uyarınca sanığın eylemlerinin uyduğu kabul edilen 765 ve 5237 sayılı TCK.nun ilgili tüm hükümleri olaya ayrı ayrı uygulanmak suretiyle sonuçlar belirlenmesi, bu şekilde bulunan sonuç cezaların özellikle cezası ertelenmeyen sanık hakkında seçenek yaptırımlardan adli para cezasının tercih edilmesi durumunda 5237 sayılı TCK.nun 86/2 ve 125/1. maddelerindeki adli para cezasının alt sınırının 5 gün olması karşısında 5237 sayılı TCK.nun 86/2 ve 125/1. maddelerinin sanık lehine olacağı da gözetilerek karşılaştırılması ve sonucuna göre lehe kanunun belirlenmesi gerekirken açıklanan şekilde ve denetime olanak verecek biçimde cezalar hesaplanıp sonuçlar belirlenmeden, soyut olarak kanunda öngörülen ceza miktarları karşılaştırılarak 765 sayılı TCK.nun sanık lehine olduğu belirtilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabulle göre de;
A- Lehe olduğu kabul edilen 765 sayılı TCK.nun 482/3. maddesi gereğince hakaret suçlarından her biri için doğrudan ve hapisten çevrilmek suretiyle hükmolunan aynı nev’iden para cezalarının aynı kanunun 72. maddesi uyarınca içtima edilmesi, bundan sonra her bir suç için verilen cezanın içtima edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
B- Sanığın hakaret eylemlerinin konutunun içinde mi, yoksa dışında mı gerçekleştirdiği tespit edilerek sonucuna göre aleniyet unsurunun gerçekleşip gerçekleşmediğinin tartışılması gerektiği gözetilmeyerek, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
C- 647 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan miktarın tamamının tahsil edileceğinin kararda gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 26/01/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.