Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 51/1-3-6-7-8, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından sanık lehine temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü sanığın yönetimindeki aracıyla seyir halindeyken, trafik kurallarını dikkate almayarak ışık kontrollü kavşağa yaklaştığında kendisine hitaben yanan kırmızı ışıkta durmayarak yoluna devam edip katılanın kullandığı araçla çarpışması suretiyle katılanın yaralandığı kaza nedeniyle, sanığın kazanın oluşumuna tamamen kusurlu olarak sebebiyet verdiği ve ışık ihlali yapması nedeniyle olayda bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu halde hükmolunan cezasının TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 8.bendinin çıkarılması suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.