Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2009/2396 Esas 2009/3665 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/2396
Karar No: 2009/3665

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2009/2396 Esas 2009/3665 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi         2009/2396 E.  ,  2009/3665 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : DÜZCE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    TARİHİ : 18/12/2008
    NUMARASI : 2006/1036-2008/711
      
    Taraflar arasında görülen davada;
     Davacı, taşınmazlarla  ilgili olarak  resmi  işlemlerde  gerekir diye  davalının  babası S.D."in  isteği  üzerine  kendisine  askere giderken  vekaletname verdiğini, miras bırakan  annesi H. D."in ikinci eşi olan S."in de  aradan  yıllar  geçtikten  sonra  annesinden intikal  eden 187  sayılı parseldeki 3/16 payını anılan  vekaletnameyi kötüye  kullanarak  davalı kızına temlik ettiğini ileri sürerek  tapu iptali-tescil istemiştir.
    Davalı, miras bırakan annesi H."dan kalan 199 sayılı  parselde de  kendisinin  ve babası  S."in  paylarını  davacıya  bedelsiz  devrettiklerini, davaya konuspay temlikinin de  buna  karşılık ve davacının  iradesine  uygun  biçimde  yapıldığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, kanıtlanamadığı  gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Karar, davacı  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .. raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                                                                                       -KARAR-
    Dava, vekalet görevinin kötüye kullanılması nedenine dayalı tapu iptali-tescil isteğine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
    Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişme konusu 187 sayılı parselin  1/2  payının maliki miras bırakan H.  8.12.2001 tarihinde ölünce, geriye ilk eşinden olma davacı oğlu S. ile ikinci eşi S.ve ondan olma kızı davalı G.’in kaldığı; ikinci eş S.’in kendisine asaleten ve 9.12.1976’da verilen vekaletnameye dayanarak davacıya vekaleten hareketle, davalı G.’in de bizzat bulunduğu 5.4.2004 tarihli resmi akitte miras bırakanın 1/2  payını önce üzerlerine intikal ettirip el birliği halini paylı mülkiyete çevirdikleri ve aynı akitte S.’in, kendisine intikal eden 2/16 payı ile davacıya intikal eden 3/16 payı davalı kızı G.’e satış yoluyla temlik ettiği anlaşılmaktadır. 
    Davacı S., kendisinin satış iradesi bulunmadığı halde yıllar önce verdiği vekaletnamenin kötüye kullanıldığını ve taşınmazdaki payının davalıya bedelsiz devredildiğini ileri sürerek eldeki davayı açmıştır.
    Gerçekten; davalının, miras bırakandan kalan dava dışı 199 sayılı parseldeki paylarını babası S. ile birlikte davacıya vermelerinin karşılığı olarak çekişmeli taşınmazdaki davacı payının kendisine devredildiği yolundaki savunması karşısında bedelsizliğin davalının da kabulünde olduğu görülmektedir.
    Ne var ki, davalının yukarıda değinilen dava dışı 199 sayılı parselle ilgili inançlı temlik savunması üzerinde yeterince durulduğunu söyleyebilme olanağı yoktur.
    Hal böyle olunca, 5.2.1947 tarih 20/6 Sayılı İnançları Birleştirme Kararı Kapsamında davalının savunmasını doğrulayacak yazılı delili bulunup bulunmadığının sorulması ve bulunduğu takdirde tüm delillerle birlikte değerlendirilmesi, yazılı delili bulunmadığı takdirde ise yemin teklifi hakkının hatırlatılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
    Davacının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.3.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.             

     

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.