Çocuğun cinsel istismarı mağdureler - - ile "ya yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/3878 Esas 2020/2261 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3878
Karar No: 2020/2261
Karar Tarihi: 12.05.2020

Çocuğun cinsel istismarı mağdureler - - ile "ya yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/3878 Esas 2020/2261 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdurelerin sayısı kadar) hapis cezasına mahkum olduğunu ve temyiz istemine rağmen reddedildiğini belirtti. İlk derece mahkemesinin verdiği hükümlerle ilgili yapılan istinaf incelemesi sonrasında verilen kararın kesin olduğu ve temyiz inceleme talebinin reddedildiği aktarıldı. Ancak sanık müdafisinin temyiz dilekçesine verilen ek kararın hukuka aykırı olduğu ve temyiz incelemesine konu olamayacağı belirtildi. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-c.2, 103/3-d ve 62. maddeleri gösterildi.

14. Ceza Dairesi 2020/3878 E. , 2020/2261 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ...., ...., .... ile ...."ya yönelik)
HÜKÜM : Mahkumiyet (mağdure sayısınca ayrı ayrı), temyiz isteminin reddi

İlk derece mahkemesince verilen ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanığın 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c.2, 103/3-d, 62. maddeleri gereğince 3 yıl 9 ay ve 4 yıl 8 ay 7 gün hapis cezalarıyla (mağdure sayısınca) mahkumiyetine dair kurulan 15.10.2019 gün ve 2019/369 Esas, 2019/448 Karar sayılı ilamın istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair 23.01.2020 gün ve 2019/2970 Esas, 2020/212 sayılı Kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olarak verilmesinin ardından mahkemesine iade edilen dosyada sanık müdafisi tarafından sunulan 19.02.2020 günlü dilekçeyle anılan hükümle ilgili temyiz incelemesi yapılmasının talep edilmesi üzerine mahkemece vaki temyiz isteminin reddine dair verilen 19.02.2020 gün ve 2019/369 Esas, 2019/448 sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de,
İlk derece mahkemesi tarafından müsnet suçtan dolayı sanığın neticeten 3 yıl 9 ay ve 4 yıl 8 ay 7 gün hapis cezalarına (mağdure sayısınca) mahkumiyetine ilişkin kurulan 15.10.2019 günlü hükümlerle ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 23.01.2020 günlü kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle sanık müdafisinin 19.02.2020 tarihli temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanunun 296/1. maddesi gereğince değerlendirme yapılarak karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 19.02.2020 günlü ek kararın hukuki dayanaktan yoksun bulunduğu ve mevcut haliyle ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm olmadığı anlaşıldığından, dosyanın sanık müdafisinin temyiziyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılmak üzere gerekli işlemin yapılması için mahkemesine İADESİNE, 12.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.