Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10484 Esas 2021/1512 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10484
Karar No: 2021/1512
Karar Tarihi: 15.02.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10484 Esas 2021/1512 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2019/10484 E.  ,  2021/1512 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç :Taksirle yaralama
    Hüküm :CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat


    Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık sürücünün sevk ve idaresindeki servis otobüsüyle gündüz vakti, iki yönlü genişliği 5 metre olan cadde üzerinde seyir halindeyken, olay mahalline geldiğinde seyrine göre sağından park halindeki araçlar arasından yola çıkan mağdur çocuğun ayağını ezmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın kusursuz olduğu anlaşıldığından mahkemece beraat kararı verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusur durumuna, sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkin, mahalli Cumhuriyet savcısının, sanığın kusurlu olduğuna, oluşa uygun olmayan bilirkişi raporuna itibar edilerek beraat kararı verildiğine, eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Hükmün gerekçesinde, sanığa izafe edilebilecek bir kusurun bulunmadığı kabul edilmesine rağmen, hükümde sanığın taksir düzeyinde kusurunun bulunmadığı ve bu haliyle sanığın mevcut eyleminin kanunda suç olarak tanımlanmadığı belirtilerek beraatine karar verilmesi;
    Kanuna aykırı olup, katılan vekilin ve mahalli Cumhuriyet savcısının, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün birinci fıkrasında yer alan “ve bu haliyle sanığın mevcut eyleminin kanunda suç olarak tanımlanmadığı” ibaresinin çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.