Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/2549 Esas 2018/4018 Karar Sayılı İlamı

Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ...’in, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Nevşehir İcra Ceza Mahkemesinin 27/10/2015 tarihli ve 2015/291 esas, 2015/670 karar, sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 27/02/2018 gün ve 94660652-105-50-7630- 2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/03/2018 gün ve KYB.2018/19358 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1-Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 29/12/2014 tarihli taahhütnamede borçlu tarafından ödenmesi gereken tahsil harcı ile taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faizin gösterilmediği gibi, alacaklının fazlaya ilişkin haklarından feragat ettiğine ilişkin beyanının da bulunmadığından bu haliyle taahhüdün geçerli olmadığı,bu hali ile söz konusu taahhüdün hukuken geçersiz olduğu ve sanığa isnat edilen suçun oluşmadığı,
2-6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 6. maddesi ile değişik, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun, “Nafaka alacaklarına ilişkin takipler hariç, alacak miktarı Asgari Ücret Tespit Komisyonu tarafından her yıl belirlenen aylık en yüksek brüt asgari ücret tutarının altında kalan takiplerde bu Kanunda öngörülen disiplin ve tazyik hapsi uygulanmaz” şeklindeki 354/4. maddesi karşısında, takibe konu asıl alacak miktarının 1.174,00 Türk Lirası olduğu, 2015 yılı itibariyle Asgari Ücret Tespit Komisyonunca belirlenen asgari ücret miktarının ise 1.273,50 Türk Lirası olduğu,
Gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozma isteminin (1) no’lu nedeni yönünden yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden, Nevşehir İcra Ceza Mahkemesinin 27/10/2015 tarihli ve 2015/291 esas, 2015/670 karar, sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, kabahatli (sanık) hakkında verilen tazyik hapsinin kaldırılmasına, bozma sebebine göre kanun yararına bozma isteminin (2) no’lu nedeni yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 04/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.