17. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/12243 Karar No: 2017/10842 Karar Tarihi: 22.11.2017
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/12243 Esas 2017/10842 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2016/12243 E. , 2017/10842 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 19/08/2012 tarihinde sürücü ... yönetimindeki ve maliki ... olan aracın karayolları köprü korkuluklarına zarar verdiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.560,37 TL tazminat alacağının kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar usullüne uygun davetiye tebliğine rağmen davaya cevap vermemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 2.420,00 TL"nin 19/08/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, trafik kazası nedeniyle korkuluk hasarı talebine ilişkindir. Makine mühendisi bilirkişi tarafından hasarın 2.420 TL olduğu kesin olarak belirlenmiştir. Davacı tarafından talep edilen tutar 2.560,37 TL"dir. Davacının talebinin reddedilen tutarı 140,63 TL"dir.6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Temyize konu kararda davacı talebinden kısmen red edilen kısım 140,63 TL olup karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibariyle davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin (isteminin) REDDİNE, 22.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.