MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki asıl ve birleşen nama ifaya izin ve kira kaybı tazminatı davalarının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kabulüne, birleşen davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde asıl ve birleşen davalarda davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-
Asıl davada davacı vekili, müvekkili ile davalı yüklenici arasında düzenlenen 23.02.2004 günlü düzenleme şeklindeki arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca müvekkiline isabet eden 2 bağımsız bölümün sözleşme tarihinden 20 ay sonra teslimi gerekirken teslim edilmediğini, inşaatın sözleşme ve projeye aykırı yapılmak suretiyle davacının zarara uğratıldığını, ortak yerlerle davacıya ait dairelerde eksik ve kusurlu işler bulunduğunu ileri sürerek, sözleşmeye ve projeye aykırı işlerin ve yapı kullanım izin belgesi alınması için gereken eksikliklerin belirlenerek tahsilini, iki dairenin teslim edilmemesi nedeniyle gecikme tazminatının belirlenerek tahsilini talep ve dava etmiş, 02.09.2009 tarihli ıslahla, yükleniciye ait iki dairenin satışına izin verilerek, eksik ve kusurlu işler ile yapı kullanım izin belgesi için gerekli tüm giderlerin satıştan elde edilecek gelirle yüklenici adına karşılanmasına ve süresinde teslim edilmeyen iki daire için gecikme tazminatının faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Birleşen davalarda davacı vekili, asıl dava tarihinden birleşen dava tarihine kadar ve birleşen dava tarihinden ikinci birleşen dava tarihine kadar gecikme kirasının davalıdan faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sözleşme ve onaylı projeye uygun şekilde edimini yerine getirdiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacıya ait iki dairenin yapı ruhsatı tarihinden itibaren 20 ayda teslim edilmediği, ortak yerler ile davacıya ait iki dairedeki sözleşme ve projeye aykırılıkların giderilerek yapı kullanım izin belgesinin alınması için 51.939,13 TL gider yapılması gerektiği, asıl davada ıslahla nama ifaya izin istenmesi nedeniyle sonraki dönemler yönünden eksiklerin giderilmesi için gereken 30 günlük süre dışında gecikme kirası istenemeyeceği, anılan toplam sürenin 4 ay 13 gün olduğu gerekçesiyle asıl davanın kabulü ile bilirkişi raporunda belirlendiği üzere 51.939,13 TL tutarındaki eksikliklerin davacı tarafından giderilmesine izin verilmesine, 3.031,00 TL gecikme tazminatının dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, birleşen davaların reddine karar verilmiştir.
Kararı, asıl ve birleşen davalarda davacı vekili temyiz etmiştir.
Asıl dava, nama ifaya izin ( eksik kalan imalatlar için yükleniciye ait iki adet bağımsız bölümün satılarak masrafların karşılanması) ile gecikme kirası, birleşen davalar ise gecikme tazminatı istemlerine ilişkindir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle temyiz eden tarafın sıfatına göre, asıl ve birleşen davalarda davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davada arsa sahibinin nama ifa istemi kabul edilmiş ise de, nama ifa için bilirkişi kurulu tarafından belirlenen avans bedeli içinde iskan masrafları dahilinde ödenmesi gereken ve ilgili idaresinden sorulan sosyal güvenlik prim borçları avans bedeli içine dahil edilmemiştir. Bunun yanı sıra, iskan harcı dışındaki ödenmesi gereken vergi borçları konusunda bir araştırma ve inceleme de yapılmadan hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Ayrıca, yüklenicinin sözleşmeye aykırı şekilde teslimde temerrüde düştüğü sabittir. Mahkemece, talep doğrultusunda nama ifa kararı verildiğine göre Yargıtay"ın kararlılık kazanmış uygulamalarına göre temerrüt nedeniyle oluşan gecikme tazminatının hükmün kesinleşmesinden sonra bilirkişi kurulunca belirlenen eksik ve kusurlu işlerin giderilmesi için gereken makul sürenin sonuna kadar talep edilebilmesi mümkündür. Hal böyle iken, imalat süresinin dava tarihine eklenerek tespit edilen gecikme tazminatına asıl davada karar verilerek birleşen davalardaki istemin reddine karar verilmesi doğru değildir.
Yine, sözleşmede işin süresi sözleşme tarihinden itibaren 20 ay olarak belirlendiği halde ve bu süre içinde yapı ruhsatı alınması için gerekli sürenin de bulunduğu kabul edilmesi gerekirken gecikilen sürenin ruhsat tarihinden itibaren hesaplanması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açılanan nedenlerle, asıl ve birleşen davalarda davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, asıl ve birleşen davalarda davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün asıl ve birleşen davalardaki davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.