Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/18614 Esas 2022/4369 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığının, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan hükümlü ... hakkındaki İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK’nın 250. maddesi ile görevli) 22/09/2017 tarihli ve 2007/72 esas, 2007/321 sayılı ek kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 29/09/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanık hakkında, 05/04/2000 tarihli uyuşturucu madde ticareti yapma eyleminden dolayı açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK’nın 250. maddesi ile görevli) 18/06/2007 tarihli ve 2007/72 esas, 2007/321 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/1 ve 188/4. maddesi uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve 2.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 29/05/2018 tarihli ve 2008/3100 esas, 2008/8663 sayılı kararı ile hükmün onanmasına karar verilerek kesinleştiği,
2- Sanığın 17/08/2017 tarihli dilekçesi ile memnu hakların iadesini talep etmesi üzerine, İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK’nın 250. maddesi ile görevli) kanun yararına bozma istemine konu 22/09/2017 tarihli ve 2007/72 esas, 2007/321 sayılı ek kararı ile;
“Mahkememizin (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesi (CMK’nın 250. maddesi ile görevli) 2007/72 esas sayılı dosyasında hükümlü ... hakkında bihakkın tahliye tarihi olan 16/04/2017 tarihi itibariyle yasaklanmış hakkının bulunmadığının tespiti ile MEMNU HAKLARININ İADESİNE” karar verildiği, ek kararın kanun yoluna gidilmeden kesinleştiği,
3- Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğünce kanuna aykırılık ihbarında bulunulduğu,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Uyuşturucu ve uyarıcı madde ticareti yapma suçundan sanık ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/1, 188/4, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve 2.500,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK 250. maddesi ile görevli) 18/06/2007 tarihli ve 2007/72 esas, 2007/321 sayılı kararının, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 29/05/2008 tarihli ve 2008/3100 esas, 2008/8663 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, hükümlünün yasaklanmış hakların geri verilmesine yönelik talebinin kabulüne ilişkin İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK 250. maddesi ile görevli) 22/09/2017 tarihli ve 2007/72 esas, 2007/321 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesince hükümlünün talebinin kabulü ile memnu hakların iadesine karar verilmiş ise de, yasaklanmış hakların geri verilmesine ilişkin karara dayanak teşkil eden 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu 13/A maddesinde yer alan, ''5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanununun 53 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, a) Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması, b) Kişinin bu süre zarfında yeni
bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir.'' şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, memnu hakların iadesi kararı verilebilmesi için infazın tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçmiş olmasının gerektiği, ancak somut olayda mahkûm olunan 12 yıl 6 ay hapis cezasının infazının, 16/04/2017 tarihinde tamamlanmış olması karşısında, yasaklanmış hakların iadesine ilişkin kararın verildiği 22/09/2017 tarihinde 3 yıllık sürenin dolmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK 250. maddesi ile görevli) 22/09/2017 tarihli ve 2007/72 esas, 2007/321 sayılı ek kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Yapılan incelemede;
5352 sayılı Adlî Sicil Kanunu 13/A maddesinde yer alan, ''5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla,
a) Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması,
b) Kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir.'' şeklindeki düzenleme dikkate alındığında,
Somut olayda; sanığın “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan mahkûm olduğu 12 yıl 6 ay hapis cezasının 16/04/2017 tarihinde infaz edildiği, memnu hakların iadesine ilişkin kararın verildiği 22/09/2017 tarihinde 3 yıllık sürenin henüz dolmadığı, mahkemesince yapılacak değerlendirmede, cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçmiş olması ve sanığın daha sonra yeni bir suç işleyip işlemediği incelenerek hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda kanaate ulaşılması durumunda yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilmesi gerektiği, mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık süre geçmemiş olduğundan mahkemece, talebin bu nedenle reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Açıklanan nedenlerle;
Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK’nın 250. maddesi ile görevli) 22/09/2017 tarihli ve 2007/72 esas, 2007/321 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun'un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı'na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 06/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.