Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/5015 Esas 2014/10086 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2010/55127
MAHKEMESİ : Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/07/2009
NUMARASI : 2009/1382 Esas, 2009/963 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Yüklenen suçun birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edilmesine rağmen TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında kesintisiz biçimde mağdurlar İ.., F.. ve N.."a hakaret ettiğinin anlaşılmasına göre, hakkında zincirleme suç hükümleri nazara alınarak TCK"nın 125/3-a, 125/4 ve 43/2. maddelerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden ve bu fiillerin neden bağımsız suç oluşturduğu, suç kastının nasıl yenilendiği denetime olanak verecek şekilde gerekçeleriyle karar yerinde gösterilmeden yazılı şekilde iki ayrı mahkumiyet hükmü kurulması,
Hakaret suçundan kurulan hükümlerde temel cezaların doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesine göre belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 23/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.