MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında işlediği suç eşyasını kabul etme; sanık ... hakkında verilen hırsızlık ve mala zarar verme; sanık ... hakkında katılan ..."a karşı işlediği hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçları nedeniyle verilen hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçunu üç kişi birlikte işleyen sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesiyle uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi; aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ..., ... ve ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında müştekisi belirsiz 2009 yılında Konya-Ankara karayolunda işlenen hırsızlık suçu nedeniyle verilen hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde ise;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın anlatımlarında suç saatini belirtmemesi, müştekinin belirlenememesi nedeniyle, sanığa bu durum açıklattırılmadan, eylemin gece sayılan zaman diliminde gerçekleştirildiğini gösteren kanıtların neler olduğu da açıklanmadan yazılı biçimde hüküm kurulması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de .../..
yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında 2009 yılında işlenen hırsızlık suçundan dolayı kurulan hükümden 2-a numaralı bölümdeki TCK 141, 143 ve 62. maddelerine ilişkin ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" çıkartılması ile yerlerine “2-a sanık ..."nün üzerine atılı Konya-Ankara yolu üzerindeki inşaat alanından hırsızlık suçunu işlediği sabit olduğundan suçun işleniş biçimi göz önüne alınarak, eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesi gereğince takdiren 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın bu fiili gece vakti işlediğine dair delil bulunmadığı anlaşılmakla TCK.nun 143 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına, sanığın ikrarı dikkate alınarak sanığa verilen cezadan TCK"nın 62. maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,” ve “TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gözetilerek uygulanmasına” ibareleri eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı işlediği işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu nedeniyle verilen hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlendiği sabit olduğu halde TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmayarak eksik cezaya hükmedilmesi,
2-5271 sayılı CMK"nın 231/6. fıkrasında; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilebilmesi için sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması, yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaat gelmiş olması, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları itibarıyla bir cezaya hükmedilmesine gerek görülmemesi ve suçun işlenmesiyle mağdurun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi koşullarının arandığı; konut dokunulmazlığını bozma suçunun müstakil bir zarar yaratmadığı da dikkate alındığında, hakkındaki hapis cezası suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşması da değerlendirilerek ertelenen sanık hakkında yerinde ve yeterli olmayan “zararın giderilmediği” şeklindeki gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Kabule göre de;
Sanık ..."un işlediği hırsızlık suçundan verilen erteli ve uzun süreli hapis cezası yönünden, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 29.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.