MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19.03.2013 tarih ve 2012/355-2013/57 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin dava dışı .... ile imzaladığı ticari marka lisans sözleşmesi ile "...." markasının Türkiye"de üretim ve dağıtım hakkına sahip olduğunu, davalıların ayakkabı ticareti yaptıkları mağazada müvekkiline ait markanın kullanıldığı taklit edilmiş ürünler sattıklarını ileri sürerek, uğranılan zarar karşılığı şimdilik 10.000 TL lisans sözleşmesi bedelinin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davacının lisansını aldığı ürünlerin satışını yapmadıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemenin davalıların eyleminin marka hakkına tecavüz oluşturduğu gerekçesi ile davanın kabulüne ilişkin kararı Dairemizce bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyulduktan sonra; lisans hakkının ihlaline yönelik davacı iddiasının sunulan kanıtlar ve toplanan deliller ile ispat edilemediği gerekçesiyle, sübut bulmayan davanın reddine karar verilmiştir
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.