Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2234 Esas 2022/5554 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ...'ın özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine ilişkin Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11.03.2020 tarihli, 2018/522 Esas ve 2020/255 Karar sayılı ilamının sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 24.12.2020 tarihli, 2020/3375 Esas ve 2020/7698 Karar sayılı "ret" kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.02.2022 tarihli ve 2022/15611 sayılı yazısı ile sanık lehine itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yokluğunda verilen ve usulüne uygun olarak 30.03.2020 tarihinde tebliğ edilen hükmün, sanık müdafisi tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 22.06.2020 tarihinde temyiz edilmişse de, COVİD-19 salgını sebebiyle 7226 sayılı Kanun geçici 1. madde ve 29.04.2020 tarih, 2480 sayılı Cumhurbaşkanı kararı ile tüm adli sürelerin 13.03.2020 tarihinden itibaren 15.06.2020 tarihine kadar durdurulması karşısında, temyiz talebinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE, sanık ... hakkında Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11.03.2020 tarihli, 2018/522 Esas ve 2020/255 Karar sayılı ilamı ile "özel belgede sahtecilik" suçundan verilmiş olan mahkumiyet hükmüne ilişkin Dairemizin 24.12.2020 tarihli, 2020/3375 Esas ve 2020/7698 Karar sayılı "ret" kararının KALDIRILMASINA,
Türk Ceza Kanunu'nun 207. maddesinde yer alan özel belgede sahtecilik suçunda, gerçeğe aykırı belge düzenleme olarak tanımlanan içerik (fikri) sahteciliğine yer verilmemiş, yalnızca, "belgeyi sahte düzenleme" hareketine yer verilmiştir. İçerik sahteciliğinde belgeyi düzenleyen olarak görülen kişi gerçek olduğu halde, belgenin içeriği gerçeğe aykırıdır. Maddede sadece taklit suretiyle sahte belge düzenleme veya gerçek bir belgede ekleme veya çıkarma suretiyle sahtecilik, başka bir deyişle maddi sahtecilik eylemlerine yer verilmiştir. Maddenin gerekçesinde belgenin sahte olarak düzenleme hareketi açıklanırken; "özel belge esasında mevcut olmadığı halde, mevcutmuş gibi sahte üretilmektedir" ifadesiyle de eylemin maddi sahteciliği kapsadığı belirtilmiştir. Buna göre salt yalan beyanı içeren özel belge, açıklanan ve unsurları gösterilen özel belgede sahtecilik suçunun maddi konusunu oluşturmamaktadır. Suça konu kira sözleşmesinde şikayetçinin isim ve imzasının bulunmadığı, Sanık ...’ın .... İnş.Tic.Ltd. Şirketi adına kiraya veren, temyiz dışı hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen ...’in de kiralayan olarak imzalandığı,sanık ...’ın söz konusu daireyi ...’e kiralamadığı halde kiralamış gibi sözleşme düzenlenmesi nedeniyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda; sanığın eyleminin içerik sahteciliği olarak kabul edilmesi gerektiği, içerik sahteciliğinde, 5237 sayılı TCK'nin 207. maddesinde düzenlenen özel belgede sahtecilik suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, hükmün İNFAZININ DURDURULMASINA, 31.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.