MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık ..."e yükletilen yaralama ve 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet ve sanık ..."ye yükletilen silahla tehdit ve 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
1-Sanık ..."e yükletilen yaralama ve 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet eylemlerine ilişkin cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ..."nin üzerine atılı silahla tehdit ve 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçlarından kurulan hükümlerde;
Cumhuriyet savcısı tarafından silahla tehdit suçundan da esas hakkında mütalaa verilirken sanığın da hazır bulunduğu, sanığa esas hakkındaki savunmasının sorulduğu da dikkate alınarak sanık hakkında ayrıca ek savunma verilmemesinin savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki (a) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.02.2015 tarih ve 2013/451 Esas-2015/6 sayılı Kararı gereğince, mükerrir sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirine karar verilmemesi kazanılmış hak oluşturmayacağından, hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verilen sanığın cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına da karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; “mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” ibaresinden sonra gelmek üzere “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümlerin, bu bağlamda ONANMASINA, 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.