Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/1854 Esas 2015/2042 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ....... ve davacı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Kadastro sırasında ........ Köyü 129 ada 24 parsel sayılı 6436,64 m² yüzölçümündeki taşınmaz, mera niteliği ile orta malı olarak tesbit edilmiştir.
Davacı Orman Yönetimi vekili tarafından, davalılar aleyhine 02/08/2011 gününde verilen dilekçe ile; taşınmaz hakkında İl Mera Komisyonu tarafından mera tahsis kararı alındığı taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla mera kaydının iptali ile orman vasfıyla ....... adına tescili istemiyle dava açılmıştır.
Mahkemece; davanın kabulüne, davalı ....... adına mera olarak kayıtlı olan, davaya konu 129 ada 24 parsel sayılı taşınmazın tapusunun iptali ile orman vasfıyla ....... adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı ....... tarafından esasa yönelik ve davacı Orman Yönetimi tarafından yargılama giderlerine yönelik temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, mera komisyon kararına itiraz niteliğindedir.
Bölgede, 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik hükümlerine göre yapılan orman kadastrosu bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, mahkemece, davacı Orman Yönetminin davasının kabulü yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, yargılama giderleri kapsamında sayılan karar ve bakiye ilâm harcının, kural olarak, davayı kaybeden taraftan tahsili gerekir ise de, somut olayda, davalı ....... harçtan muaf olduğundan ve davalı konumunda bulunan köy tüzel kişisinin de 3402 sayılı Kanuna 6099 sayılı Kanun ile eklenen 36/A maddesi uyarınca ilâm harcına mahkum edilmemesi ve davası kabul edilen Orman Yönetiminden de harç tahsiline karar verilmemesi gerekirken, aksi yönde karar verilmiş ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 3. bendi hükümden çıkarılarak yerine “tahsil edilen harcın istek halinde davacı Orman Yönetimine iadesine ” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 25/03/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.