15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5620 Karar No: 2018/9708 Karar Tarihi: 18.12.2018
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5620 Esas 2018/9708 Karar Sayılı İlamı
15. Ceza Dairesi 2018/5620 E. , 2018/9708 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Evli olan katılanların tedavi olmak için Kayseri"ye geldikleri ancak sağlık güvenceleri olmadığı için tedavi olamadıkları, bu sırada sanıkla tanıştıkları, sanığın kendisini işadamı ... olarak tanıttığı, katılan ..."ün özürlü olduğunu görünce tedavi etireceğini, parasını kendisinin karşılayacağını, katılan ..."a da iş bulacağını, Kayseri"de hastanede tanıdıkları olduğunu, katılan ..."e maaş bağlatacağını, çürük raporu aldırıp işlemleri yaptıracağını belirttiği, sonrasında rapor çıkartmak için 1.500 TL paraya ihtiyaç olduğunu, kendi yanında 500 TL olduğunu söyleyerek 1.000 TL"yi de katılanlardan istediği, katılanların 1.000 TL parayı sanığa verdiği, sanığın katılanların yanında raporla ilgili görüştüğünü söyleyerek telefonla görüşüyormuş gibi yaptığı ve iki gün içinde hallolacağını söyleyerek katılanlardan resim ve kimlik fotokopilerini aldığı, sonrasında katılanların sanığa bir daha ulaşamadığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; Dairemizin 22/11/2017 tarih ve 2017/23838 E-2017/24394 K sayılı bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma işlemleri yapılmak üzere uzlaşma bürosuna gönderilmesi neticesinde, 16/02/2018 tarihli uzlaştırma raporuna göre sanığın katılanların zararı olan 1.500 TL parayı 15/05/2018 tarihinde ödemek üzere anlaşmasına rağmen bu parayı ödeyememesi üzerine uzlaşmanın sağlanamaması, sanık savunması, katılanlar beyanı ile dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 18/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.