MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 11. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/12/2013
NUMARASI : 2013/404-2013/1092

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; davalının babası F.. K.."ın 23.01.2007 tarihinden bu yana davacı belediyeye bağlı Darülaceze Müdürlüğünde kaldığını, sakinin hipertansiyon, damar hastalığı, epilepsi gibi birçok rahatsızlığının bulunduğunu, yapılan giderlere kanunen bakmakla yükümlü davalının da katkıda bulunması gerektiğini ileri sürerek; aylık 600 TL yardım nafakasına hükmedilmesini ve nafakanın her yıl Üretici Fiyat Endeksi oranında artırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; anne ve babasının 1999 yılında boşandıklarını, annesinin yanında kaldığını ve kendisinin baktığını; babasının ise 1.100 TL civarında aylık emekli maaşının bulunduğunu; kendisinin aldığı maaşla istenen nafakayı ödeyemeyeceğini savunup; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kesmen kabulü ile aylık 300 TL yardım nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, nafakanın her yıl TÜİK"in yayınladığı ÜFE artış oranında artırılmasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin tüm, davalı"nın sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine ve günün ekonomik koşullarına göre, özellikle davalının, yanında kalan annesine de baktığı gözetildiğinde takdir edilen nafaka miktarı çok olup, TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır. Mahkemece, daha uygun bir nafakaya hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.