Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/5551 Esas 2014/10032 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5551
Karar No: 2014/10032
Karar Tarihi: 22.10.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/5551 Esas 2014/10032 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, İzmir 16. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve görevi yaptırmamak için direnme suçundan ceza verilen sanığın temyiz itirazlarını inceledi. Mahkeme, müştekinin beyanlarına yeterince değer verilmediği, tanıkların beyanları üzerinde durulmadığı ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan yetersiz gerekçelerle mahkumiyet hükmü kurulduğu sonucuna vardı. Mahkeme, adli para cezasına hükmedilmesine rağmen hak yoksunluğuna hükmedilmesinin kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle kararı bozdu. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şunlardır: CMK'nın 34/2, 231/2, 232/6 ve 40. maddeleri, TCK'nın 53/1. ve CMUK'nın 321. maddeleri.

5. Ceza Dairesi 2013/5551 E. , 2014/10032 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/128884
MAHKEMESİ : İzmir 16. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/12/2010
NUMARASI : 2009/1057 Esas, 2010/857 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
YCGK"nın 07/11/2006 gün ve 2006/213-229 sayılı Kararında ayrıntısı açıklandığı üzere; CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri gereğince kararda başvurulacak yasa yolu, süresi, mercii ve başvuru şeklinin açıkça gösterilmesi gerektiği, aksi halde aynı Yasanın 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedenlerinin oluşacağı, sanığın yüzüne karşı verilen 14/12/2010 günlü hükümde ise temyiz süresinin başlangıcı yanıltıcı bir şekilde gösterilerek anılan hükümlere aykırı davranıldığı, sanığın öğrenme ile 23/12/2010 tarihinde hükmü süresinde temyiz ettiği anlaşılmakla, işin esasının incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Müştekinin aşamalardaki beyanlarına itibar edilmeyerek hakaret suçundan sanık hakkında beraet kararı verildiği halde, olay sırasında araç içerisinde bulunan tanıklar G.. D.., S.. Ç.. ve N.. Y.."ın sanığın aşamalardaki savunmalarını teyit eder mahiyetteki beyanları üzerinde durulmadan, hangi beyan ve delile ne sebeple üstünlük tanındığı denetime olanak verecek şekilde gerekçeleriyle ortaya konulmadan, tanık beyanlarında müştekinin sanığa yönelik olarak söylediği belirtilen "ben burada olduğum sürece ekmek yiyemezsin, sana ne yapacağımı biliyorum, bunun arkası gelecek" şeklindeki sözleri nedeniyle sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının gerekip gerekmediği tartışılmadan, yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında sonuç olarak, adli para cezasına hükmedildiği halde TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.