4. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/10955 Karar No: 2013/15524 Karar Tarihi: 02.10.2013
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/10955 Esas 2013/15524 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2013/10955 E. , 2013/15524 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/01/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız eyleme dayalı maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, ormandan açma yapmak eylemine dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dosya kapsamından davacı idarenin müdahil olduğu ceza dosyasında davalının mahkumiyetine ilişkin ... Sulh Ceza Mahkemesinin 30/06/2003 gün ve 2003/110-207 Esas-Karar sayılı ilamında 6831 sayılı Orman Kanununu 113. maddesi uyarınca taleple bağlı kalınarak 7,34-TL tazminata, yine aynı yasanın 114. maddesi uyarınca 382,72-TL ağaçlandırma giderine hükmedilmiş, ilam yalnızca sanık-davalı tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay 3. Ceza Dairesince lehe yasa değerlendirmesi gerekçesiyle sair yönler incelenmeksizin 08/09/2005 tarihinde hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonunda 07/04/2006 tarihli karar ile yeniden davalının mahkumiyetine karar verilmiş ve ayrıca önceki mahkumiyet hükmünün sadece sanık-davalı tarafından temyiz edilmiş olması ve bozmaya uyulmakla usuli kazanılmış hak oluştuğu belirtilerek aynı miktarda tazminata hükmedilmiştir. Bu kararın da yine sadece sanık davalı tarafından temyizi üzerine lehe yasa değişiklikleri gerekçesiyle yeniden bozmaya konu olmuş ve ceza mahkemesince 28/04/2009 tarihinde tazminat talepleri yönünden görevsizlik kararı verilmiştir. Eldeki davada ise 14,68-TL tazminat ile 3.314,05-TL ağaçlandırma giderine hükmedilmesi istenmiş ve mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Yukarıda özetlenen ceza mahkemesi safahatı dikkate alındığında mahkumiyet hükmünün sadece sanık-davalı tarafından temyizi üzerine bozmaya uyulmakla tazminatlar yönünden de davalı yararına usuli kazanılmış hak doğacağı kabul edilmelidir. Davalı yararına oluşan bu durum gözetilmeksizin davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/10/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.