Esas No: 2021/13295
Karar No: 2022/1195
Karar Tarihi: 16.02.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/13295 Esas 2022/1195 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir kişinin iki ayrı kişiye yönelik kasten yaralama suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. İlk suç için sanık hapis cezası, ikinci suç için ise adli para cezası verilmiştir. Sanıkların temyiz talepleri değerlendirilmiş, bir sanığın talebi reddedilirken, diğer sanık için karar bozulmuştur. Bozma gerekçesi ise, sanık hakkında yanılgıya düşülerek fazla ceza tayin edilmesidir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- TCK'nin 86/1, 86/3-e, 29, 53, 58. maddeleri (birinci suç için)
- TCK'nin 86/2, 86/3-e, 29, 52/2-4. maddeleri (ikinci suç için)
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)Sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 29, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine,
2)Sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 86/3-e, 29, 52/2-4. maddeleri uyarınca 2.700 TL adli para cezası ile mahkumiyetine.
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar ... ve ...
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıkların 10.02.2016 tarihli temyiz dilekçeleri içeriğine göre, haklarında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerini temyiz ettikleri, sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen erteli 1 yıl 6 ay hapis cezasına yönelik sanık ...'nin herhangi bir temyiz talebinin bulunmadığı, bu hükmün temyize konu olmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
1)Sanık ... hakkında, katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında, katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer sebeplerin reddine, ancak;
Katılan ... hakkında Ş... Devlet Hastanesi'nce düzenlenen 25.07.2012 tarihli kati raporda; ''saçlı deride 2 cm yüzeysel kesi mevcut, pamsuman yapıldı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir ölçüde hafif nitelikte olduğunun'' tespit edilmesi karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesinden uygulama yapılması gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek TCK'nin 86/1. maddesinden hüküm tesis edilmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'nin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmekle hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 16.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
