Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 1169 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan binanın, satış sırasında kendisine teslim edileceğinin kararlaştırılmasına karşın davalı A.’in yanında çalışan davalı E.’i buraya yerleştirerek müdahale ettiğini ileri sürerek davalıların elatmasının önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalı E.’in haklı ve geçerli bir sebebi bulunmaksızın çekişme konusu taşınmaza müdahale ettiği gerekçesiyle bu davalı yönünden davanın kabulüne, diğer davalı A. yönünden ise taşınmaza fiili bir müdahalesinin bulunmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir. 
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.   
                                                -KARAR-
 Dava, elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davalı E. A.hakkındaki davanın kabulüne, diğer davalı A.C. A.hakkındaki davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 1169 parsel sayılı taşınmazın davacıya ait olduğu, hakkındaki dava reddedilen A..in çekişme konusu taşınmazdaki taşkın nitelikli evi lojman olarak davalıya tahsis etmek suretiyle kullandırdığı belirlenerek davalılardan E..hakkındaki davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.
Ancak, hemen belirtmek gerekir ki,  04.03.1953 tarih ve 10/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince mahkemenin görevi el atılan yerin keşfen saptanan değerine göre belirlenmesi gerekir.
Davalılar görev itirazında bulunmuşlar, mahkemece taşınmazın üzerindeki yapı değerine ilaveten taşınmazın tümünün değeri esas alınmak suretiyle görevli olduğu kabul edilerek işin esası bakımından karar verildiği görülmektedir. Davalılar tarafından taşkın olan bölüm dışında kalan yere bir elatma olgusu bulunmadığına göre, bu kısmın değerinin de görevin tayininde esas alınmış olması doğru olmadığı gibi, kabul tarzı itibariyle de hakkında dava reddedilen A., çekişme konusu taşınmazı davalı E.’e lojman olarak tahsis ettiğine göre, kendisi fiilen kullanmasa dahi kiraya vermekle muarazaa yaratmak suretiyle hukuken el attığının kabulü zorunludur. Anılan husus gözardı edilerek A..hakkındaki davanın reddine karar verilmiş olması da doğru değildir.HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 16.03.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.