Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/19842 Esas 2022/4524 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : BURDUR 4. Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
UYAP üzerinden yapılan araştırmada, temyize gelen bu davada hükmün açıklanmasına neden olan Burdur (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/35 esas ve 2014/288 karar sayılı ilamındaki suçlardan açılan kamu davalarının, daha sonra gelen uyarlama talebi üzerine uzlaşma yoluna başvurulması üzerine anılan dosyanın devredildiği Burdur 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.05.2019 tarih ve 2014/1224 esas ve 2014/809 karar sayılı ek kararıyla uzlaşmanın gerçekleşmesi nedeniyle düşürülmesine karar verildiği, bu haliyle temyize konu bu davada hükmün açıklanması şartlarının oluşmadığı ileri sürülebilirse de; dosya kapsamında bulunan Burdur 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.05.2019 tarih ve 2018/521 esas ve 2019/349 karar sayılı ilamıyla temyize konu bu davada daha önce verilen ve açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması için ihbarda bulunulduğu, sanığın 5 yıllık denetim süresi içinde suç işlediği anlaşıldığından hükmün açıklanması şartlarının muhafaza edildiği anlaşılmakla, tebliğnamede belirtilen ihbara konu Burdur (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/35 esas ve 2014/288 karar sayılı ilamındaki suçlar hakkında uyarlama yapılması yönündeki bozma görüşüne iştirak edilmeden yapılan incelemede;
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan TCK'nın 191. maddesinde sanığa isnat edilen suç için temel ceza miktarının "bir yıldan iki yıla kadar hapis cezası" olarak belirlendiği; hükümden önce yürürlüğe giren 5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan "Asliye Ceza Mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye, 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan "01/01/2020 tarihi itibarıyla kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü ./..
uygulanmaz." şeklindeki düzenleme ile sınırlama getirilmiş ise de; Anayasa Mahkemesinin 19/08/2020 tarihli 31218 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan, 25/06/2020 tarihli ve 2020/16 esas, 2020/33 sayılı iptal kararı ile, "...kovuşturma evresine geçilmiş..." ibaresinin, aynı bentte yer alan "... basit yargılama usulü..." yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptaline karar verilmesi sebebiyle kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümesi mümkün olmayıp, Ceza Muhakemesi Kanunu'nda yapılan değişikliklerin ise derhal uygulanması gerekmekle birlikte, basit yargılama usulü uygulanan olaylarda CMK'nın 251. maddesinin 3. fıkrasına göre; " mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir." şeklindeki düzenleme karşısında, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararının neticeleri itibarıyla maddi ceza hukukuna ilişkin olduğunun ve CMK'nın 251. maddesinin 3. fıkrasında yer alan düzenlemenin sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, TCK'nın 7. maddesi ile CMK'nın 251. maddesi hükümleri gözetilmek suretiyle sanık lehine olan uygulamanın belirlenerek yerine getirilmesi ve gereği için dosyanın, "Basit Yargılama Usulü" yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre;
a) Sanık hakkında TCK’nın 192/3. maddesi gereğince yapılan indirimin TCK’nın 62. maddesinden sonra uygulanması suretiyle, TCK’nın 61/5. maddesinde yer alan sıralamaya aykırı davranılması,
b) TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak, 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişikliklerin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 07/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.