Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/1-2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kendilerini vekille temsil ettiren suçtan zarar görenler ..., ..., ... ve ..."ın talimatla alınan beyanlarında davaya katılma talebinde bulundukları, vekilin müştekiler vekili olarak dava ve duruşmalara kabul edildiği ve duruşmaları takip ettiği halde, mahkemece katılma istemleri konusunda bir karar verilmemesinin, vekili aracılığıyla kendilerini temsil ettiren suçtan zarar görenler lehine vekalet ücretine hükmedilmesine engel teşkil etmeyeceği kabul olunarak, tebliğnamedeki (3) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Hükmün 2.bölümünün 5. paragrafında, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının, ödenmemesi halinde TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı yerine “taksitlerden birisi süresinde ödenmediği takdirde kalan ayların taksitlerinin tamamının bir defada sanıktan alınmasına” denilmek suretiyle infazı kısıtlar biçimde karar verilmesi ile ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına hükümde yer verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün



bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2.bölüm 1. paragrafında yer alan “amaç ve saiki” ibaresinin çıkarılması, hükmün 2.bölüm 5. paragrafında yer alan “taksitlerden birisi süresinde ödenmediği taktirde kalan ayların taksitlerinin tamamının bir defada sanıktan alınmasına (İHTARAT YAPILAMADI)” cümlesinin çıkarılarak yerine “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.