Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/7919 Esas 2022/4492 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : BOLU Ağır Ceza Mahkemesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Tebliğnamede ... sanık olarak gösterilmiş ise de; hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş olduğundan ve itiraz mercine yaptığı itirazın da reddine karar verildiğinden yalnızca sanık ... yönünden inceleme yapılmıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde tespit edildiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Suç tarihinde sanığın ikametinde yapılan aramada, ikamette yatak ile elbise dolabı üzerinde ele geçen ve hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm kurulan ...’ın kendisine ait olduğunu ve sanık ...'dan aldığını beyan ettiği net 1,55 gram esrar ile yine ikamette iki yatak arasında poşet içinde ve sanık ...’ın üzerinde ise net 4,7 gram esrarların ele geçtiği olayda; diğer sanık ...’in soyut beyanı dışında aleyhinde mahkûmiyetine yeterli delil bulunmadığı aşamada, sanık ...’ın kolluk ve savcılık ifadelerinde diğer sanık ...’in üzerinde bulunan uyuşturucu maddeleri parasız olarak verdiğine ilişkin ikrarları ile kendi suçunun ortaya çıkmasını sağladığı anlaşıldığından, sanık hakkında TCK'nın 192/3. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Hüküm kurulurken hapis cezası ile birlikte adli para cezasına hükmolunmaması,
3-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 07.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.