Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/17140 Esas 2014/877 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05.04.2012 gün ve 2009/171-2012/99 sayılı kararı onayan Daire’nin 04.06.2013 gün ve 2012/14014-2013/11617 sayılı kararı aleyhinde davalı-karşı davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...” ibareli markanın tescili başvurusunda bulunduğunu, ... tarafından davalı şirkete ait “...” ibareli marka mesnet gösterilerek başvurunun reddedildiğini ancak davalı şirketin 35. sınıf bakımından markasını 556 sayılı KHK"nın 14. maddesinde öngörülen 5 yıllık aşkın bir süredir kullanmadığını ileri sürerek, davalı adına tescilli “Magma” ibareli markanın 35. sınıfa giren emtialar yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı karşı davacı vekili, müvekkilinin markasını kullandığını savunarak davanın reddini istemiş, karşı davasında ise davacının müvekkiline ait markayı kullandığını, kullanımının iltibas ve haksız rekabet yarattığını ileri sürerek, davacı-karşı davalının haksız rekabetinin ve tecavüzlerinin tespiti ile önlenmesini, 1.000 TL maddi ve 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davalının 35. sınıfta markanın tescil edildiği reklamcılık hizmet sektörü bakımından tescilli markasını kullandığını ispat edemediği, hükümsüz kılınan belgeye dayalı olarak da tecavüz iddiasının dinlenemeyeceği gerekçesiyle davalı adına tescilli “...” ibareli markanın 35. sınıfa giren emtialar yönünden hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, karşı davanın reddine dair verilen kararın davalı-karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizin 04.06.2013 günlü ilamıyla gerekçe eklenmek suretiyle onanmıştır.
Davalı-karşı davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı-karşı davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 01,95 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 228,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.