MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I -Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık ..."in esas mahkemesince alınan 03/03/2016 tarihli sorgusunda, sanık ..."in talimat mahkemesince 11/11/2015 tarihli sorgusunda müdafi taleblerinin bulunmadığı gibi, 5271 sayılı CMK"nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanıklara zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durumun bulunmadığının ve sanık ..."e cezaevinde tebliğ edilen kararı sanığın temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında, mahkeme tarafından atanan müdafi Av. ..."in 11/04/2016 tarihli kararı temyiz etmiş ise de, anılan müdafiinin sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı belirlenmekle; sanıklar müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III- Sanıklar ..., ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık ..."in temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sanık ..."in temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıklar hakkında hükmün gerekçe bölümünde eylemin TCK"nın 116/1. maddesi kapsamında kaldığı kabul edildiği halde kısa karar ve hüküm bölümünde uygulama maddesinin 142/1-b olarak gösterilmesi,
2- Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklara verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.