MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15.05.2012 gün ve 2011/50-2012/130 sayılı kararı onayan Daire’nin 01.07.2013 gün ve 2012/16106-2013/13965 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin uzun süredir fiilen kullandığı "...." ibareli markanın tescili için başvuruda bulunduğunu, davalı ... tarafından "...+ şekil" markalarının mesnet gösterilmesiyle başvuruya itiraz edildiğini, ... Markalar Dairesi"nce itiraza dayanak yapılan markalar ile başvuruya konu marka arasında benzerlik görünmediğinden itirazın reddedildiğini, ancak Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu’nun 2011-M-20 sayılı kararı ile 30. sınıfa dahil gıda ürünleri ile 43. sınıftaki "yiyecek ve içecek hizmetleri" açısından itirazın kabul edilerek anılan malların başvurudan çıkartıldığını, markaların bir bütün olarak değerlendirildiğinde benzerliklerinin bulunmadığını, iltibasa neden olmayacağını savunarak ... Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu"nun 2011-M-20 sayılı kararının iptalini, 2009/16742 sayılı müvekkil başvurusunun 30. ve 43. sınıf mal ve hizmetler yönünden devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, taraf markalarında asıl unsurun "..." kelimesi olup benzerliğin oluştuğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, davacı başvurusu ile müvekkilinin "...", "..." ibareli markalarının karıştırılacak derecede benzer olduğunu, müvekkili markasındaki ... ibaresinin renk olup ... ibaresini tanımladığını, bunun yanında ... markasının de tek başına tescilli olduğunu, davacı markasında da ayırdedici unsurun "..." ibaresi olduğunu, davacı başvurusundan çıkarılan 30. ve 43. sınıflardaki mal ve hizmetlerin aynısının müvekkili markasında da bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu işaretlerin benzer olduğu gibi, davacı marka başvurusunun emtia listesindeki çekişmeli tüm mallar/hizmetler bakımından da taraf markaları arasında 556 sayılı KHK md. 8/1-b anlamında benzerlik ve iltibas tehlikesi bulunduğu, davalının "..." markasının “enerji içecekleri” bakımından tanınmış marka olduğu, bu durumun taraf markaları arasındaki iltibas tehlikesini arttıran bir etken olarak dikkate alınması gerektiği, şirket ortağı... tarafından yapılan ve davacı itirazı üzerine reddedilen "... ..." ibareli başvurudan sonra şirket adına yapılan çekişme konusu başvurunun iyi niyetli
olduğundan da söz edilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 01.07.2013 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 01,95 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 228,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.