Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/4775 Esas 2017/10742 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince ve katılma yolu ile davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların sürücüsü, işleteni ve kaza yapan araçta logosu bulunan şirket aracının, davacıların eş/babasının sürücüsü bulunduğu araçla çarpışması sonucu meydana gelen trafik kazasında davacıların murisi..."nin vefat ettiğini, davalı sürücü..."nin asli kusurlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacılar için 1.000,00"er TL destekten yoksun kalma tazminatı, ... için 75.000 TL, çocuklar için 50.000,00"er TL olmak üzere toplam 175.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili ayrı ayrı dilekçelerle, davacılar murisinin asli kusurlu olduğunu, davanın ... şirketlerine ihbarı gerektiğini ve manevi tazminat miktarının fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve dosya kapsamına göre; davacılar vekilinin maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebine ilişkin davanın kısmen kabulüne, davacı eş için 10.000 TL, davacı çocuklardan herbiri için ayrı ayrı 5.000 TL olmak üzere toplam 20.000 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 26.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınıp davacılara ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalılar vekilince ve katılma yolu ile davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Davacılar vekili kararı temyiz etmişse de, gerekçeli karar evrakı davacılar vekiline 06.11.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, davalılar vekilinin temyiz dilekçesi ise 10.12.2014 tarihinde tebliğ edilmiş ve 25.12.2014 tarihinde temyiz dilekçesi ibraz edilmiştir. 6100 sayılı HMK"nin geçici 1.maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun (HUMK) 437/1. maddesi uyarınca asliye hukuk mahkemesinden verilen kararlara karşı temyiz süresi 15 gün, 433/2. maddesi uyarınca karşı tarafın temyiz dilekçesine karşı katılma yolu ile temyiz süresi 10 gün olup, davacılar vekilinin temyiz isteminin süresi içinde yapılmadığı anlaşılmakla temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verilmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 963,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 20/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.